تغذیه و بهداشت
فعالیت های کارشناس بهداشت محیط و کارشناس تغذیه مجموعه مهرورزان صباگستر به صورت ذیل می باشد:
-طراحی و تکمیل چک لیست بازدید بهداشت محیطی از بخش های توانبخشی در راستای مدیریت بهداشت محیط در آن مجموعه.
-نظارت و کنترل لازم بهداشتی بر کلیه بخش ها، همکاری و هماهنگی با مسئولین در حیطه کاری و وظایف تعیین شده.
-کنترل و نظارت بر تهیه مواد غذایی و نحوه توزیع آن بین مددجوها.
-نظارت بر سالم سازی سبزیجات خام.
-کنترل دمای سردخانه های بالای صفر و پایین صفر.
-نظارت بر چیدمان مواد غذایی و تفکیک آن ها در سردخانه های بالای صفر و پایین صفر.
-کنترل مستمر بر استفاده از ظروف استاندارد و هم چنین نحوه شست و شو ظروف
-کنترل تاریخ تولید و انقضای مواد اولیه در انبار مواد غذایی.
-کنترل پروانه بهداشتی و استعلام سیب سلامت مواد غذایی هنگام ورود به انبار مواد غذایی.
-کنترل بهداشتی و تاریخ تولید و انقضای اقلام موجود در سردخانه های بالای صفر و پایین صفر.
-نظارت مستمر و کنترل بهداشت محیط و بهداشت فردی پرسنل مشمول کارت بهداشت(لباس، بهداشت دست، دستکش ، کلاه و…).
-نظارت بر مبارزه با ناقلین با رویکرد زیست محیطی.
-اجرا و کنترل برنامه C&D (Clean&Disinfection) به صورت مداوم و مستمر.
-نظارت و کنترل دائم بر امور واحد لاندری و رعایت کلیه نکات بهداشتی.
-نظارت بر بهداشت محیط و نظافت فضاهای عمومی شامل سرویس های بهداشتی ، حمام ها و فضاهای روباز.
-نظارت بر نحوه آماده سازی محلول ضدعفونی کننده سطوح در بخش ها و آموزش کاربردی آن به کارکنان مربوطه.
-نظارت بر گندزدایی سطوح و تجهیزات.
-نظارت و کنترل تمامی نکات ایمنی و بهداشتی فضاهای داخلی مجموعه شامل تخت ها، روتختی ها ، پتو ، فایل لباس مددجوها.
بصورت کلی،کارشناس تغذیه در حوزه اعصاب و روان نقش مهمی در ارائه مراقبتهای بهینه به بیماران روانشناختی و عصبی دارد. وظایف اصلی کارشناس تغذیه در این حوزه عبارتند از:
1. ارزیابی تغذیه: کارشناس تغذیه برای بیماران روانشناختی و عصبی ارزیابی تغذیهای انجام میدهد. او با استفاده از ابزارها و روشهای مناسب، وضعیت تغذیه بیمار را ارزیابی میکند. این شامل سنجش وزن، قد، میزان مصرف مواد غذایی، نیازهای انرژی، میزان مواد مغذی و عوامل دیگر مرتبط با تغذیه است.
2. برنامهریزی تغذیه: براساس نتایج ارزیابی تغذیه، کارشناس تغذیه برنامههای تغذیهای فردی را تدوین میکند. او با در نظر گرفتن نیازهای تغذیهای و وضعیت بیمار، برنامههای غذایی مناسبی را طراحی میکند. این شامل تعیین میزان و نوع مواد مغذی، تنظیم رژیم غذایی، توصیههای مربوط به مصرف مکملهای غذایی و تهیه برنامههای غذایی منظم و تنوعبخش است.
3. آموزش و راهنمایی: کارشناس تغذیه ممکن است به بیماران و خانوادههایشان در مورد نقش تغذیه در بهبود و حفظ سلامتی عصبی و روانی آموزش دهد. او میتواند نکات مربوط به تغذیه مناسب، انتخاب درست مواد غذایی، مدیریت وزن و سایر مسائل مرتبط را با بیماران به اشتراک بگذارد و راهنمایی لازم را ارائه کند.
4. همکاری با تیم درمانی: کارشناس تغذیه میتواند با سایر اعضای تیم درمانی از جمله روانشناسان، پزشکان و متخصصان عصبشناسی همکاری کند. او ممکن است در جلسات تیمی شرکت کرده و اطلاعات مربوط به تغذیه را با سایر اعضا به اشتراک بگذارد تا درمان بهینهتری برای بیماران فراهم شود.
5. پیگیری و ارزیابی: کارشناس تغذیه ممکن است مراقبتهای تغذیهای بیماران را پیگیری کند و ارزیابیهای دورهای انجام دهد در کنار این وظایف، کارشناس تغذیه در حوزه اعصاب و روان میتواند نقشهای دیگری نیز داشته باشد، که عبارتند از:
6. مدیریت عوارض جانبی داروها: برخی از داروهای مورد استفاده در درمان اختلالات عصبی و روانی میتوانند عوارض جانبی مرتبط با تغذیه داشته باشند. کارشناس تغذیه میتواند در شناسایی و مدیریت این عوارض جانبی تغذیهای، اقداماتی مانند تغییر در رژیم غذایی یا مصرف مکملهای غذایی را توصیه کند.
7. مشاوره در مورد تأثیر تغذیه بر روانشناسی: تغذیه مناسب نقش مهمی در حفظ سلامت روانی دارد. کارشناس تغذیه میتواند به بیماران در مورد تأثیر تغذیه بر روانشناسی و رفاه عمومی آنها مشاوره دهد. مثلاً، تأثیر مواد غذایی خاص بر روی خلق و خو، استرس، اضطراب و خواب را توضیح دهد.
8. تحقیقات و مطالعات تغذیه و روانشناختی: کارشناس تغذیه میتواند در تحقیقات و مطالعات مربوط به تغذیه و تأثیر آن بر عملکرد عصبی و روانشناختی همکاری کند. او ممکن است دادههای مربوط به تغذیه را جمعآوری و تحلیل کند و بهبود روشهای تغذیه در این حوزه را پیشنهاد دهد.
در کل، کارشناس تغذیه در حوزه اعصاب و روان نقش مهمی در ارائه مراقبتهای یکپارچه و بهینه به بیماران روانشناختی و عصبی دارد. او با ارزیابی تغذیه، برنامهریزی تغذیه، آموزش و راهنمایی، همکاری با تیم درمانی و پیگیری مراقبتهای تغذیهای بهبود کیفیت حیات روزمره و رفاه بیماران را تسهیل میکند.
در حوزه مراکز اعصاب و روان کارشناس بهداشت مسئولیتها و وظایف متنوعی را برعهده دارد. در زیر، برخی از وظایف اصلی یک کارشناس بهداشت در حوزه اعصاب و روان را بررسی میکنیم:
1. تشخیص و درمان: کارشناس بهداشت در حوزه اعصاب و روان مسئول تشخیص و درمان مشکلات روانشناختی و عصبی است. او باید بتواند به طور صحیح بررسیهای مربوطه را انجام داده و تشخیص درستی را برای افرادی که به او مراجعه میکنند قرار دهد. همچنین، او ممکن است درمانهای روانشناختی و دارویی را به مشتریان خود تجویز کند.
2. مشاوره: کارشناس بهداشت در حوزه اعصاب و روان میتواند به عنوان مشاور عمل کند و به افراد کمک کند تا با مشکلات روانشناختی و عصبی خود مقابله کنند. او میتواند راهنماییهای لازم را درباره راههای مدیریت استرس، بهبود خواب، مهارتهای ارتباطی و مشکلات مشابه دیگر ارائه دهد.
3. تحقیقات و ارزیابی: کارشناس بهداشت در حوزه اعصاب و روان میتواند در تحقیقات مربوط به مسائل روانشناختی و عصبی شرکت کند. او ممکن است دادهها را جمعآوری و تحلیل کند و نتایج را گزارش دهد. همچنین، میتواند ارزیابیهای روانشناختی و عصبی را برای افراد انجام دهد تا میزان عملکرد شناختی و روانشناختی آنها را ارزیابی کند.
4. آموزش و آگاهیبخشی: کارشناس بهداشت در حوزه اعصاب و روان میتواند به عنوان مربی و آموزشدهنده به افراد و گروههای دیگر درباره مسائل مربوط به سلامت عقلی و روانی خدمت کند. او میتواند کارگاهها و سخنرانیها را برگزار کند و مطالب آموزشی را ارائه دهد تا افراد را درک بهتری از مسائل روانشناختی و عصبی پیدا کنند.
5. همکاری با تیمهای درمانی: کارشناس بهداشت در حوزه اعصاب و روان ممکن است در تیمهای درمانگری و تیمهای درمانی دیگر همکاری کند. او ممکن است نظرات و پیشنهادات خود را درباره تشخیص و درمان بیماران با سایر اعضای تیم مطرح کند و بهبود فرآیندهای درمانی کمک کند.
6. پیگیری و نظارت: کارشناس بهداشت در حوزه اعصاب و روان مسئولیت پیگیری و نظارت بر پیشرفت و تغییرات بیماران را دارد. او باید مراقبتهای پسا درمانی را ارزیابی کند و اطمینان حاصل کند که بیماران به درستی پیشرفت میکنند و نیازهایشان برآورده میشود.
این فقط چند مثال از وظایف کارشناس بهداشت در حوزه اعصاب و روان هستند و وظایف و مسئولیتهای این حوزه ممکن است به تخصص و محدوده کاری شخص بستگی داشته باشد.